„Wpływ Chrisa Younga na organizację Texas Rangers był ogromny w ciągu ostatnich czterech lat” — powiedział w piątkowym komunikacie prasowym wspólnik zarządzający i większościowy właściciel Ray Davis. „Jego przywództwo i wizja odegrały kluczową rolę w zdobyciu mistrzostwa World Series w Arlington po raz pierwszy, a on jest pasjonatem tworzenia konsekwentnego zwycięzcy na boisku rok po roku dla naszych fanów. Nasza grupa operacji baseballowych, od skautingu i rozwoju zawodników po drużynę Major League, jest w dobrych rękach z CY u steru przez wiele kolejnych lat. Nie mogę się doczekać kontynuacji naszej współpracy”.
Young, 45, dołączył do biura Rangers w grudniu 2020 r. po spędzeniu dwóch sezonów w biurze centralnym MLB jako starszy wiceprezes ds. operacji na boisku, inicjatyw i strategii ligi. Biorąc pod uwagę jego przeszłość, był nieco nieszablonowym zatrudnieniem, ale Rangers nie byli jedynym klubem zainteresowanym. Właściciel Mets Steve Cohen również rozmawiał z Youngiem o potencjalnej roli lidera operacji baseballowych, ale Young wycofał swoje nazwisko z rozpatrywania kandydatury na to stanowisko. Zaledwie kilka tygodni później przyjął tytuł GM w Rangers. Jako rodowity mieszkaniec Dallas, był to powrót do domu dla Younga i pomógł wyjaśnić, dlaczego szybko wycofał się z rozpatrywania kandydatury na stanowisko Mets.
W momencie zatrudnienia Young był drugi w hierarchii operacji baseballowych Rangersów, zaraz za ówczesnym prezesem operacji baseballowych Jonem Danielsem. Daniels kierował operacjami baseballowymi w Arlington od 2006 r., ale zatrudnienie Younga okazało się zapowiedzią zmiany warty. Mniej niż dwa lata po mianowaniu Younga na stanowisko dyrektora generalnego, Daniels został zwolniony w sierpniu 2022 r. Young przejął operacje baseballowe i w swoim pierwszym pełnym sezonie jako sternik statku zobaczył, jak jego klub przeczy wszelkim oczekiwaniom przedsezonowym, zdobywając pierwszy tytuł World Series w historii franczyzy.
Oczywiście, sukcesu nie można przypisać wyłącznie Youngowi. Odciski palców Danielsa były widoczne w Rangersach z 2023 r., czy to w formie wcześniejszych podpisów wolnych agentów (np. Corey Seager, Marcus Semien, Jon Gray), poprzednich transakcji (Adolis Garcia, Nathaniel Lowe, Mitch Garver) czy wychowanków (Josh Jung, Leody Taveras, Jose Leclerc). To powiedziawszy, to Young przewodził front office, gdy Texas podpisał kontrakt z Jacobem deGromem, Nathanem Eovaldim, Robbie Grossmanem i innymi. Nadzorował również przejęcia Maxa Scherzera, Jordana Montgomery’ego, Chrisa Strattona i Aroldisa Chapmana (co prawda płacąc teraz cenę, która wygląda na nadmiernie wysoką, za Cole’a Ragansa). Ten ostatni pozasezonowy zestaw skromnych, ograniczonych płacowo ruchów obejmował owocne podpisy Kirby’ego Yatesa, Davida Robertsona i Michaela Lorenzena.
Sezon 2024 wcale nie był kontynuacją zeszłorocznego tytułu, jaki wyobrażali sobie właściciele, Young, reszta organizacji i fani Rangers. Wiadomo było, że wchodząc w ten rok, Teksas będzie miał kilku kluczowych zawodników na półce (Scherzer, deGrom, Tyler Mahle, który podpisał kontrakt poza sezonem), ale nadzieja była taka, że zeszłoroczna ofensywa pomoże utrzymać drużynę na powierzchni, dopóki te potężne ramiona nie wrócą do walki.
Jednak to się w ogóle nie wydarzyło. Seager został wcześnie kontuzjowany (i niedawno wrócił na IL z powodu konieczności przeprowadzenia operacji przepukliny sportowej). Jung opuścił sporo czasu przez drugi sezon z rzędu. Garcia, Lowe, Taveras, młody obrońca Evan Carter i łapacz Jonah Heim wszyscy zrobili znaczące kroki wstecz. Najlepszy kandydat Wyatt Langford, zeszłoroczny numer 4, zakończył obóz z drużyną i nabrał rozpędu po powolnym starcie. Jednak nadal siedzi na mniej więcej średniej w lidze linii odbijania i nie przebił się do natychmiastowej sławy, jak wielu miało nadzieję po burzliwych treningach wiosennych.
Rezultatem jest wynik 71-76, który pozostawił Rangers 7,5 gry od prowadzenia w dywizji i pogoni za dziką kartą. Teksas technicznie nie został jeszcze wyeliminowany matematycznie z rozgrywek posezonowych, ale poza cudownym scenariuszem, w którym wygrają do końca sezonu, nie dotrą tam. Część z tego odzwierciedla ruchy, które się nie opłaciły i zmarnowane okazje gdzie indziej. Część wskazuje na sposób, w jaki niechęć właścicieli do wydawania pieniędzy pośród obaw o przychody z telewizji skutecznie związała ręce Younga zeszłej zimy.
Niezależnie od tegorocznych słabych wyników, wydaje się, że właściciele są przekonani, że Young jest właściwym głosem, który będzie nadal kierował franczyzą. Absolwent Princeton od dawna jest uważany za jeden z najbystrzejszych i najbardziej dociekliwych umysłów w grze i widzi grę inaczej niż wielu jego rówieśników, biorąc pod uwagę jego 13-letnią karierę jako miotacza w Padres, Mets, Mariners, Royals i tych samych Rangers, których teraz ma za zadanie budować.
