Z każdym mijającym rokiem pytania stają się coraz głośniejsze i bardziej natarczywe: Jaką rolę odegrali John F. Kennedy i jego brat Robert w tragicznej śmierci Marilyn Monroe?
Według drugiego męża Marilyn, legendy New York Yankees, Joe DiMaggio, znaczący fakt był taki, że nie pozwolił braciom pojawić się na jej pogrzebie.
„Wszyscy Kennedy’owie byli zabójcami kobiet i zawsze uchodziło im to na sucho” – miał powiedzieć wiele lat później.
Ale być może już niedługo.
Z każdym mijającym rokiem pytania stają się coraz głośniejsze i bardziej natarczywe: Jaką rolę odegrali John F. Kennedy i jego brat Robert w tragicznej śmierci Marilyn Monroe?
Według drugiego męża Marilyn, legendy New York Yankees Joe DiMaggio (po lewej), który w 1962 r. zakazał braciom udziału w jej pogrzebie, ważną rolę odegrali bracia Kennedy.
Według nowej, sensacyjnej książki, autorzy twierdzą, że przedstawiają dowody na to, że Monroe wdała się w gwałtowną kłótnię z ówczesnym prokuratorem generalnym USA Robertem F. Kennedym na kilka godzin przed swoją śmiercią – i sugerują, że mógł on nawet podać aktorce narkotyki, aby ją uciszyć.
Oparty na nigdy wcześniej niepublikowanych notatkach i zapisach ich ostatnich rozmów (rzekomo podsłuchanych) „The Fixer” rzuca mroczne światło na prywatny świat i dekadenckie obyczaje braci Kennedych, a także otaczającego ich kręgu celebrytów, do którego należeli m.in. Frank Sinatra i ich przyjaciel Peter Lawford.
Autorzy sugerują, że 36-letnia Marilyn w dniu swojej śmierci groziła Robertowi F. Kennedy’emu – swojemu kochankowi – i gorzko oskarżyła go o porzucenie jej, gdy ona przechodziła operację aborcji ich dziecka.
Aby udowodnić swoją rację, zwrócili się do akt śledczych policjanta, a obecnie prywatnego detektywa, Freda Otasha.
Otash, znany jako „najlepszy specjalista od napraw w Dreamlandzie”, miał podsłuchiwać dom Marilyn na kilka tygodni przed jej śmiercią.
Powód nadzoru? Książka nie wyjaśnia tego jasno.
Mówi się jednak, że oryginalne taśmy – o ile w ogóle istniały – zaginęły wkrótce po tym, jak Marilyn została znaleziona martwa 5 sierpnia 1962 r. w wyniku śmiertelnego przedawkowania barbituranów.
„The Fixer” to mroczny wgląd w prywatny świat i dekadenckie zwyczaje braci Kennedy i ich kręgu
Autorzy Josh Young i Manfred Westphal twierdzą, że znaleźli coś równie dobrego: prywatne notatki i nagrania Otasha, w których opisuje to, co znalazł na swoich tajnych taśmach.
Historia zaczyna się późnym 4 sierpnia, kiedy pijany Peter Lawford zapukał do drzwi Otasha i oznajmił: „Myślę, że Marilyn nie żyje”.
Detektyw natychmiast zaczął „składać elementy do kupy”, wysyłając współpracownika o nazwisku Reed Wilson, aby zebrał dowody w domu Marilyn. Następnie przesłuchał tajne nagrania.
Z notatek Otasha wynika, że tego samego dnia RFK poleciał z San Francisco do Los Angeles za namową Lawforda, który był również szwagrem Kennedy’ego, i zadzwonił do Roberta, aby powiedzieć, że martwi się stanem psychicznym Marilyn.
Kiedy Kennedy po raz pierwszy przybyła do swojego domu w Brentwood, Marilyn była zdenerwowana, zapisuje Otash. Jak rzekomo zauważa w brutalnie bezpośrednim języku: „Uprawiał z nią seks około 11 rano, a potem odszedł”.
RFK wrócił później tego samego dnia, tym razem z Lawfordem. Ale Marilyn była zrozpaczona, krzycząc na niego, „jakby jutra miało nie być”.
„Na nagraniu, które słyszeliśmy z Reedem Wilsonem, było napisane, że to… poważny problem” – mówi Otash.
„Złożyła (RFK) kilka groźnych oświadczeń, mówiąc, że złożył jej wiele zobowiązań i obietnic.
Kiedy Lawford i RFK próbowali ją uspokoić, Marilyn krzyknęła: „Gdzie byłeś, kiedy musiałam usunąć twoje dziecko, ty nic niewarty draniu”.
Krzyki stawały się coraz głośniejsze, aż w końcu albo RFK albo Peter „chwycili poduszkę” i użyli jej, żeby „uspokoić ją w łóżku”, aż „nie było już więcej krzyków”.
„Może on jej coś dał” – rzekomo sugeruje detektyw. „Albo Peter jej coś dał”.
Następnie Robert Kennedy miał opuścić dom Marilyn około godziny 17:30 i powiedzieć Lawfordowi: „Wychodzę stąd”.
Lawford zapytał Marilyn, czy chciałaby wyjść z nim na kolację, na co odpowiedziała: „Źle się czuję. Nie mam na to ochoty. Chcę iść spać. Ostatnie kilka dni było dla mnie kiepskie”.
Tej nocy dzwoniła do Lawforda dwa razy i wielokrotnie próbowała zlokalizować brata Roberta, JFK, zanim zadzwoniła do Lawforda jeszcze raz i powiedziała: „Pożegnaj się z Patem. Pożegnaj się z prezydentem i pożegnaj się ze sobą, bo jesteś dobrym facetem”.
Według notatek Otasha Marilyn upuściła (podsłuchiwany) telefon. Kilka godzin później znaleziono ją martwą.
Fixer sugeruje, że jej kochanek, Bobby Kennedy, mógł nawet podać Marilyn narkotyki, żeby ją uciszyć
„Wszyscy Kennedy’owie byli zabójcami kobiet i zawsze im się to udawało” – powiedział DiMaggio. Na zdjęciu Marilyn z Bobbym i JFK na 45. urodzinach prezydenta w 1962 r.
Rewelacje Fixera następują po tym, jak DailyMail.com opublikowało ekskluzywną wersję odcinka książki Maureen Callahan pt. „Ask Not: The Kennedys and the Women They Destroyed”, w której ujawniono „kazirodczą rywalizację seksualną” między JFK i jego bratem RFK o Marilyn.
Felietonista gazety Mail, Callahan, sugeruje, że Marilyn zakochała się w obu mężczyznach po tym, jak poznała JFK na przyjęciu w Hollywood w 1954 r., a później przedstawiła się Robertowi.
Obaj bracia mieli romanse z Marilyn, mówi Callahan — romanse, które się pokrywały.
Nawet tej nocy, kiedy w maju 1962 roku śpiewała „Happy Birthday” dla JFK w Madison Square Garden, Marilyn spała już z RFK w jego garderobie.
Tej samej nocy Marilyn została uchwycona na jedynym znanym zdjęciu z braćmi Kennedy – mężczyznami, którzy, jak mówi Callahan, ponoszą wielką odpowiedzialność za jej los.
