Scenarzysta „Ucznia” odkrywa prawdziwe historie za najdzikszymi kulisami

Ostrzeżenie: ten artykuł zawiera spoilery Uczeń.

Dobra zasada dla tych, którzy oglądają Uczeń: Jeśli scena wydaje się zbyt oburzająca, aby mogła być prawdziwa, prawdopodobnie taka jest.

„Zabawne jest to, że wszystko w filmie, co wydaje się najbardziej szokujące, w rzeczywistości jest całkowicie oparte na prawdziwych wydarzeniach” – mówi scenarzysta filmu, dziennikarz Gabriel Sherman Tygodnik Rozrywki. „Bardzo niewiele zostało udramatyzowanych. To jedna z tych historii, w których prawda jest dziwniejsza niż fikcja.”

Sherman napisał scenariusz do nowego, kontrowersyjnego filmu, który opowiada o dojściu do władzy młodego Donalda Trumpa pod okiem swojego osławionego prawnika Roya Cohna, po tym jak przez większą część 20 lat zajmował się byłym prezydentem, najpierw jako reporter ds. nieruchomości w Obserwator Nowego Jorku a później jako reporter polityczny Magazyn Nowy Jork.

Choć Sherman i twórcy filmu zamierzają uczłowieczyć Trumpa, film nie przedstawia do końca pochlebnego portretu przyszłego prezydenta. Na wskroś Uczeńpotentat na rynku nieruchomości, grany przez Sebastian Stanwidać, jak bierze pigułki odchudzające, walczy z zaburzeniami erekcji, poddaje się operacjom plastycznym, a w najmroczniejszym momencie filmu gwałci swoją żonę Ivanę (Maria Bakalova), jak zeznała podczas składania zeznań rozwodowych. (Ivana później zaprzeczyła swoim początkowym zeznaniom, twierdząc, że poczuła się „pogwałcona”, ale nie miała zamiaru zarzucać gwałtu „w dosłownym sensie karnym”).

Biorąc pod uwagę kontrowersyjny materiał i jego słynny, sporny temat, Sherman i twórcy filmu starannie sprawdzili scenariusz, zanim kamery włączyły się w ekran. „Przesłałem naszym prawnikom projekt scenariusza z adnotacjami, w którym szczegółowo opisywałem, skąd pochodzą informacje i w jaki sposób udramatyzowałem sceny” – wyjaśnia Sherman. „Więc zostało to rygorystycznie poparte badaniami i wszyscy w zespole filmowym byli z tym zadowoleni, zanim rozpoczęliśmy produkcję”.

Poniżej dziennikarz szczegółowo opisuje kulisy niektórych z najbardziej oburzających momentów filmu, ujawniając, co zostało udramatyzowane, a co wyrwane prosto z pierwszych stron gazet.

Nagrania z szantażu

Największym wczesnym zwycięstwem Trumpa na rynku nieruchomości była budowa hotelu Grand Hyatt na Manhattanie w 1978 r. Udało mu się sfinalizować transakcję dzięki znacznej pożyczce od ojca i ogromnej obniżce podatków w wysokości 400 milionów dolarów od Nowego Jorku, która okazała się wówczas bankrut. W filmie Trumpowi udaje się zapewnić sobie ulgę podatkową dopiero po tym, jak Cohn (w tej roli Jeremiego Stronga) szantażuje urzędnika miejskiego kompromitującą rozmową telefoniczną, którą nielegalnie nagrał.

„Stosowanie przez Roya szantażu, a zwłaszcza nagrywania rozmów telefonicznych, jest dobrze udokumentowane” – wyjaśnia Sherman. „Roy miał w piwnicy kobietę, która faktycznie zarządzała centralą, która nagrywała i podsłuchiwała wszystkie rozmowy. Wydało mi się to tak potężne, że Roy w zasadzie nagrywał na taśmę swoich klientów w celu szantażu i wykorzystania środków nacisku. Pomyślałem, że to sposób na zilustrowanie Trumpowi jego filozofii wygrywania i tego, że aby wygrać, trzeba być gotowym niemal zdradzić własny naród”.

Nie wiadomo, czy Cohn rzeczywiście wykorzystał taśmy szantażu, aby pomóc Trumpowi uzyskać ulgę podatkową dla Grand Hyatt, wydaje się jednak, że w całej tej sytuacji rolę odegrały brudne sztuczki prawnika. „Stanley Friedman, ówczesny zastępca burmistrza, podpisał umowę w ostatniej chwili, na krótko przed odejściem ze stanowiska, a tydzień później rozpoczął pracę dla Roya Cohna w jego kancelarii prawnej. Krótko mówiąc, Roy dał pracę urzędnikowi miejskiemu, który podpisał umowę dla Donalda.

Strony

Cohn był znany z wydawania wystawnych przyjęć w swoim domu na Manhattanie, który służył także jako jego kancelaria prawnicza. W filmie, gdy jego słynni goście zażywają narkotyki i rozbierają się, obcy, trzeźwy Trump szuka Cohna do towarzystwa i natrafia na niego, gdy uprawia seks z mężczyzną.

„Przyjęcia Roya w kamienicy były sławne, ponieważ łączył w jedną całość wszystkie swoje światy” – mówi Sherman. „Roy tak naprawdę znajdował się na skrzyżowaniu świata podziemnego i świata prawowitego, więc miałeś klientów jego szefów mafii, ale potem były panie z towarzystwa Upper East Side i ludzie tacy jak Rupert Murdoch, George Steinbrenner i Andy Warhol. Roy w zasadzie otworzył drzwi i pozwolił Donaldowi uzyskać dostęp do sekretnego świata.

Mimo to domowe imprezy Cohna zwykle nie były podsycane narkotykami i seksem – to miało miejsce później w Studio 54. Ponieważ jednak odtworzenie słynnej dyskoteki na ekranie było zbyt drogie, twórcy filmu zdecydowali się sfilmować szaloną zabawę po godzinach w domu Cohna.

Zarejestruj się Tygodnik Rozrywkibezpłatny codzienny biuletyn aby otrzymywać najświeższe wiadomości telewizyjne, ekskluzywne pierwsze występy, podsumowania, recenzje, wywiady z ulubionymi gwiazdami i nie tylko.

„Jeśli chodzi o after-party i rozpustę, ta scena została w rzeczywistości stworzona w scenariuszu ze względów produkcyjnych” – wyjaśnia Sherman. „Planowaliśmy kręcić after-party w Studio 54, ponieważ Roy reprezentował (Steve Rubell i Ian Schrager) właścicieli Studio 54, a Roy był częstym gościem w Studio 54, które oczywiście słynęło z kompletnego ekscesy i imprezy napędzane narkotykami.”

Chociaż nie jest jasne, czy Trump kiedykolwiek przyłapał Cohna na seksie, nie było tajemnicą, że prawnik był gejem. „Nie wstydził się tego” – mówi Sherman. „Czułem, że film musiał udramatyzować i naprawdę uchwycić ten aspekt seksualności Roya, a także zmusić Donalda do zmagania się z niewypowiedzianą prawdą, o której nikt tak naprawdę nigdy nie mówił, ale wszyscy wiedzieli. Pomyślałam więc, że spotkanie Donalda twarzą w twarz z seksualnością Roya byłoby naprawdę fascynujące, ale nigdy więcej o tym nie rozmawiali”.

Przedmowa

Jedna z najzabawniejszych scen filmu przedstawia spotkanie Cohna z Trumpem i jego narzeczoną Ivaną, aby omówić intercyzę, którą dla nich przygotował. Siedząc razem w restauracji, Ivana uważnie czyta dokumenty, ku wielkiemu rozczarowaniu Cohna. Kiedy dociera do klauzuli mówiącej o zwróceniu prezentów w przypadku rozwodu, odrywa się od stołu i grozi odwołaniem ślubu. Trumpowi udaje się przekonać ją, by z nim została, dopiero po tym, jak wygonił ją na ulicę i wyznał miłość.

„Podczas poszukiwań uderzyło mnie to, że naprawdę nie trzeba było wiele, aby ożywić tę książkę, ponieważ prawdziwe wydarzenia były na początku tak dramatyczne. A scena rozwodu jest niemal dosłownie opisana w różnych językach. książek” – mówi Sherman. „Ostatnią kroplą były prezenty. Nie mogła uwierzyć, że Donald nakłoni ją do zwrotu prezentów”.

Nawet Trump goniący Ivanę na ulicy opiera się na prawdziwych doniesieniach. „Scena na chodniku została zainspirowana książką Harry’ego Hurta pt. Zagubiony potentatktóry opisuje, jak Donald wybiegł na chodnik i przekonał ją, aby wróciła do restauracji.

Jedyną drobną różnicą w stosunku do filmu jest to, że w prawdziwym życiu Ivana była na spotkaniu z prawnikiem. Ale, jak wyjaśnia Sherman: „Roy załatwił jej prawnika. Zatem prawnik w zasadzie był w to zamieszany z Royem. To było takie skorumpowane.”

Operacje plastyczne

Pod koniec filmu Trump odwiedza chirurga plastycznego, aby zaradzić wypadającej linii włosów i rosnącej talii. Po pierwsze, lekarz radzi Trumpowi, aby przestał brać leki odchudzające, które utożsamia z tanią szybkością. Kiedy następnie zaleca dietę i ćwiczenia, Trump informuje go, że organizm ludzki ma skończoną ilość energii, której nie można marnować na wysiłek fizyczny – argument ten podtaczał przez lata. Zamiast tego decyduje się na liposukcję i operację redukcji skóry głowy.

Choć Trump zaprzecza, jakoby w przeszłości poszedł pod nóż, cała scena po raz kolejny opiera się na rzeczywistych doniesieniach Zagubiony potentat. „W zeznaniach rozwodowych Ivany, które złożyła pod przysięgą, opowiedziała, jak Donald poddał się liposukcji, operacji usuwania skóry głowy, a także brał tabletki odchudzające. Zatem ta scena naprawdę miała poparcie na płycie” – mówi Sherman.

Jeśli chodzi o „śmieszne pomysły” Trumpa na temat ćwiczeń, „pomyślałem, że to naprawdę odpowiednie miejsce, aby pokazać, że tak naprawdę nie jest zainteresowany pracą nad poprawą formy” – kontynuuje Sherman. „Chce tylko szybkiego rozwiązania operacji”.

Scena gwałtu

Jedna z najbardziej kontrowersyjnych scen filmu przedstawia Trumpa gwałcącego w ich domu swoją ówczesną żonę Ivanę (zmarłą w lipcu 2022 roku). Do napaści dochodzi po tym, jak Ivana, niezadowolona z ich życia miłosnego, daje Trumpowi subtelną aluzję z okazji jego urodzin, międzynarodowego bestsellera z 1982 r. Punkt G i inne najnowsze odkrycia dotyczące ludzkiej seksualności. Trump, już zgorzkniały na ich małżeństwie, nie przyjmuje dobrze żartobliwego dźgnięcia w swoją męskość i w odwecie atakuje Ivanę.

Chociaż napaść opiera się na zeznaniu rozwodowym Ivany z 1990 r., okoliczności, które do niej doprowadziły, są w filmie inne. „Jej zeznania są w rzeczywistości znacznie bardziej drastyczne niż to, co przedstawiamy w filmie” – wyjaśnia Sherman. „Jak to opisała, Trump wracał do zdrowia po operacji skóry głowy i miał wyniszczające bóle głowy, a ona w pewnym sensie go sprowokowała, przez co wpadł we wściekłość, rzucił ją na łóżko, wyrwał jej włosy i zaatakował”.

Dodaje: „Scena, którą dramatyzujemy w filmie, jest kompilacją tej sceny, ale także faktem, że pod koniec ich małżeństwa Ivana rozmawiała z przyjaciółmi o tym, jak ich życie seksualne w zasadzie zniknęło, i kupiła tę książkę i pokazała swoim przyjaciołom podczas lunchu. W pewnym sensie jest to bardziej tragiczna scena, ponieważ ona próbuje nawiązać z nim kontakt. Ona wyciąga do niego rękę.

Spinki do mankietów

Po pogodzeniu się z poważnymi konsekwencjami niezapłaconego rachunku hotelowego Trump daje Cohnowi na urodziny parę diamentowych spinek do mankietów. W jednym z najtragiczniejszych momentów filmu, kiedy Cohn z dumą pokazuje prezent Iwanie, ta po cichu wyjawia prawnikowi, że to podróbki.

Chociaż jest mało prawdopodobne, aby Ivana przekazała tę wiadomość w prawdziwym życiu, Trump rzeczywiście podarował swojemu byłemu najlepszemu przyjacielowi i mentorowi parę fałszywych spinek do mankietów. Jednak początkowo ten moment nie był uwzględniony w scenariuszu. „To był pomysł Jeremy’ego Stronga” – ujawnia Sherman. „Jeremy przeprowadził wiele badań na temat swojej postaci i kiedy robiliśmy notatki do scenariusza, opowiedział mi wspaniałą historię, którą zapamiętałem, ale nie uwzględniłem jej w scenariuszu, o tym, jak Donald podarował Royowi te fałszywe diamentowe spinki do mankietów Tiffany. ”

Dodaje: „To był tak wspaniały pomysł, że go wprowadziliśmy, ponieważ stanowi doskonały wyraz bezwstydu Donalda”.

Uczeń jest teraz w kinach.